اشاره ای به گذشته

پسر کوچولوی نازم امروز 56 روزه شدی...دوست داشتم زودتر از اینا برات وبلاگ درست کنم اما نشد!

پس سعی میکنم توو بعضی پستا به گذشته هم اشاره کنم...

بارداری خوبی داشتم و همیشه شکرگزار بودم به خاطرش و بابایی هم توو این مدت خیلی مراقب من و شازده پسر بود و حمایتمون کرد.. 

پسر ما در تاریخ 1391/7/18 در بیمارستان شفای شیراز به روش طبیعی به دنیا اومد ، با وزن 3880 و قد 53 و دو سر 36/5 ... زایمان من بسیار طولانی و سخت بود به طوری که یادآوریش منو ناراحت میکنه اما الان که فکر میکنم میبینم زمانی که پسرمو دیدم تمااااااام دردامو فراموش کردم و خدارو به خاطر سلامتیش شکر کردم.

پسرعزیزم تا الان که 56 روزشه خیلی پسر خوبی بوده و مامان و بابایی ازش خیلی راضی هستن...خداروشکر کولیک نوزادی نداره و شبا خوب میخوابه...از حدود  چهل روزگی ساعت 11 شب تا حدود 3-3/5 میخوابه ،بیدار میشه، شیر میخوره ،دوباره دو ساعت خواب و دوباره شیر

تا الان خداروشکر بغلی نشده ، از 40 روزگی هوشیارانه میخنده و جدیدا قهقهه میزنه و دل ما رو آب میکنه.

ناف آقا هومان 8 روزگی افتاد و من تصمیم داشتم زیر یه ماه ختنه اش کنیم اما با دکتر کودکان که مشورت کردیم گفت بهتره بالای سه ماه انجام بشه و ما هم گفتیم چشم.